Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

ΑΠΟΛΛΩΝ [ΣΙΝΕΜΑ]: Ο DJANGO O ΤΙΜΩΡΟΣ. Ηρώ Βλασσοπούλου.



ΤΙΤΛΟΣ: Ο DJANGO O ΤΙΜΩΡΟΣ
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:  Τζέϊμι Φοξ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κρίστοφ Γουόλτς, Σάμιουελ Τζάκσον
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 160΄
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κουεντίν Ταραντίνο
ΘΕΜΑ:  Δύο χρόνια πριν τον Εμφύλιο Πόλεμο ο σκλάβος Django έχοντας υποφέρει τα πάνδεινα από τα πρώην αφεντικά του, συναντά τον Γερμανό κυνηγό επικηρυγμένων Dr. King Schultz. Ο Schultz ακολουθεί τα ίχνη των φονικών αδελφών Brittles και μόνο ο Django μπορεί να τον οδηγήσει σε αυτούς. O ανορθόδοξος Schultz γίνεται το νέο αφεντικό του Django με την υπόσχεση ότι θα τον ελευθερώσει με το που θα συλλάβουν τους αδελφούς Brittles.


Αφού πετύχουν το σκοπό τους, ο Schultz απελευθερώνει τον Django, ενώ οι δυο τους αποφασίζουν να συνεχίσουν μαζί και μάλιστα ξεκινάνε μια καταδίωξη των πιο γνωστών εγκληματιών της δύσης. Εντωμεταξύ ο Django ακονίζει τα μαχαίρια του για το δικό του σκοπό: τη σωτηρία της Broomhilda, της γυναίκας του που έχασε σε σκλαβοπάζαρο πριν από καιρό...

Ηρώ Βλασσοπούλου, μαθήτρια 2ου Γυμνασίου Αιγίου.

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ. Αναστασία Κολοκυθά.



Την πρώτη Πρωτοχρονιάτικη πίτα του έκοψε στις 27/1/2013, Το «χαμόγελο του παιδιού», στο νέο του σπίτι στην Τέμενη Αιγίου που αποτελεί  δωρεά της κας. Αρβανίτη Ισαβέλλας η οποία παραχώρησε τον χώρο και χρηματοδότησε την κατασκευή υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων εις μνήμη των γονιών της...

   Ένα πραγματικά υπέροχο οίκημα αποτελούμενο από 4 κτήρια το καθένα κατάλληλα διαμορφωμένο και εξοπλισμένο για να φιλοξενήσει παιδιά όλων των ηλικιών καθώς και χώρο για την μελέτη και την ψυχαγωγία των παιδιών...

   Σε αυτήν την εξαιρετική εκδήλωση παρευρέθηκε πολύς κόσμος και η τοπική ηγεσία και ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό.

   Ο Κος Γιαννόπουλος πρόεδρος του Χαμόγελου Του Παιδιού ιδιαίτερα συγκινημένος και εντυπωσιασμένος από τον κόσμο τόνισε: «Με την αγάπη σας θα ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία»,... «είστε οι δικοί μας άνθρωποι», οι «γείτονες μας», …

   Ανέφερε ότι η προσπάθεια έχει φθάσει στην τελική ευθεία. Από τον Μάιο το Χαμόγελο του Παιδιού θα είναι έτοιμο να υποδεχθεί σταδιακά  τα πρώτα του παιδιά δίνοντας προτεραιότητα στα μικρά και μετά στις άλλες ηλικίες.

   Ήταν μία εκδήλωση άκρως συγκινητική, πλημμυρισμένη από αγάπη, δοτικότητα και συναισθηματική φόρτιση.

   Έφυγα από αυτήν την εκδήλωση χαρούμενη, με τις καλύτερες εντυπώσεις, εντυπωσιασμένη από τον χώρο αλλά και από τον ίδιο τον πρόεδρο τον κο. Γιαννόπουλο, ο όποιος ήταν ένας ζεστός, φιλικός κοινωνικός άνθρωπος, ο οποίος κατάφερε μέσα από τον δικό του πόνο (χαμός του γιού του) να κάνει τον πόνο της ψυχής του προσφορά...


Πολλά Συγχαρητήρια!!!!!!


ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ ΚΟΛΟΚΥΘΆ, μαθήτρια του 2ου Γυμνασίου Αιγίου.

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΝΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, του Δ. Τσιριγώτη


Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας  γιατί με την  αύξηση ωραρίου από την μία και την ταυτόχρονη μείωση του μισθού από την άλλη ανανεώθηκε, ίσως και σώθηκε, ο γάμος μου. Τώρα δεν βλεπόμαστε  σχεδόν ποτέ με την γυναίκα μου παρά μόνο αργά το βράδυ όταν σχολάω από το σουβλατζίδικο  στο οποίο δουλεύω μετά το σχολείο. Τώρα δεν υπάρχει αυτή η καθημερινή  τριβή που όλοι ξέρουμε ότι φθείρει τη σχέση.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας που με έκανε να  νιώσω ξανά εθνική ανάταση και υπερηφάνεια. Τώρα  σιτίζομαι με τα ελληνικά στρατά (στις στρατιωτικές λέσχες) και νιώθω και εγώ, κατά κάποιο τρόπο, μάχιμος υπερασπιστής των πάτριων. Χθες έφαγα μαζί με τον ταξίαρχο, αύριο με έχει καλέσει, στο τραπέζι του, ο επιτελάρχης. Άσε που με έχει επηρεάσει θετικά και σε θέματα πειθαρχίας: ο διευθυντής μου κορδώνεται καμαρωτά κάθε φορά που όταν θέλει να μου ζητήσει κάτι εγώ, στεκόμενος σε στάση προσοχής, του απαντώ με βροντερή φωνή "Διατάξτε". Τις  προάλλες κατέβασα από την ντουλάπα εκείνο το χακί μπουφάν που φόραγα ως φοιτητής. Μου είναι λίγο φαρδύ, αλλά, κάνει τη δουλειά του.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας γιατί δεν με αφήνει να θεωρήσω τη θέση μου στο δημόσιο δεδομένη. Ξέρετε μια μικρή δόση ανασφάλειας  σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης είναι απαραίτητη. Είναι το αλατοπίπερο που  λένε. Τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο καλά με την κατάργηση των οργανικών. Βέβαια το τέλειο θα ήταν η κατάργηση της μονιμότητας αλλά δυστυχώς αργεί ακόμα. Μικροί θυμάμαι λέγαμε ότι θέλουμε να ζήσουμε μια ζωή απρόβλεπτη. Να λοιπόν η ευκαιρία.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας γιατί μου γέμισε με ποικιλία την καθημερινότητα μου. Δευτέρα έχω μάθημα στο Ζεφύρι, Τρίτη στην Ελευσίνα, Τετάρτη στις Ερυθρές, Πέμπτη στα Μέγαρα και Παρασκευή (η αγαπημένη μου μέρα)  στη Μάνδρα τις 2 πρώτες ώρες και στα Βίλια τις 3 τελευταίες. Έτσι εμπλουτίζονται οι παραστάσεις μου και δεν βαλτώνω. Παλιά που δίδασκα σε ένα σχολείο ήταν βαρετά, είχα βουλιάξει  στην μονοτονία και αυτό είχε αντίκτυπο στο μάθημά μου. Τώρα ανανεώνομαι καθημερινά. Πιο τυχεροί, βέβαια, είναι κάποιοι συνάδελφοι μου που μετακινούνται κατά τη διάρκεια της βδομάδας από νησί σε νησί στις Κυκλάδες. Είναι και ένας πολύ έξυπνος τρόπος για να αναπτυχθεί, ο πεσμένος τελευταία, εσωτερικός τουρισμός.  

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας  γιατί  με θεωρεί "άξιο λόγου" για να  με αξιολογήσει.  Έτσι θα  με  βελτιώσει,  θα με αναβαθμίσει και θα μου κάνει ένα update στη σύγχρονη εποχή. Και όλα αυτά τα προσφέρει οικειοθελώς ο υπουργός μου  γιατί αν περίμενε από μένα. Είναι ωραίο να νιώθεις ότι κάποιος ασχολείται μαζί σου και ότι θέλει να σου βγάλει τον καλύτερο εαυτό. Τώρα είναι ο υπουργός μου που παίζει το ρόλο του αγαπημένου μου καθηγητή και εγώ το ρόλο του μαθητή του. Έχω αφεθεί τελείως στη φροντίδα του.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας  γιατί με κρατάει σε εγρήγορση, μου έχει βελτιώσει την εφευρετικότητα  και την ικανότητα να δίνω λύσεις. Επίσης καλλιεργεί το αίσθημα της υπευθυνότητας στους μαθητές, που είναι, παιδαγωγικά, σπουδαίο πράγμα: Δεν έχουμε καλοριφέρ: δεν πειράζει ας μαζευτούμε όλοι κοντά στο διαδραστικό πίνακα που είναι ζεστός. Δεν έχουμε χαρτί για βιβλία: δεν πειράζει, πάρτε τα σε cd και ας αφήσουμε τα δέντρα για να  κόβουμε   καυσόξυλα. Χάλασε το φωτοτυπικό: το αφήνουμε χαλασμένο γιατί πως αλλιώς θα μάθουν οι μαθητές την αξία των αγαθών; Χάλανε οι υπολογιστές: κανένα πρόβλημα καταργούμε την πληροφορική ως μάθημα. Χάλασε το μεγάφωνο για τη προσευχή:"βγάλε φωνή ρε"!  Δεν έχουμε κυλικεία: δεν πειράζει, οικονομία για τα νοικοκυριά. Τα παιδιά μαθαίνουν να προσέχουν το θρανίο τους, την καρέκλα τους και όλη την τάξη τους γιατί ξέρουν ότι αν χαλάσει κάτι δεν αναπληρώνεται. Εάν δεν είναι αυτό καλλιέργεια της υπευθυνότητας  τότε ποιο είναι;

 Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας μου γιατί αναβαθμίζει τον διδακτικό μου ρόλο. Μου δείχνει εμπιστοσύνη, και αυτό είναι σημαντικό. Παρά το γεγονός ότι είμαι φυσικός  διδάσκω και χημεία, βιολογία, γεωγραφία, μαθηματικά  και πληροφορική. Επίσης, επειδή έχω proficiency αν χρειαστεί  μπορεί να διδάξω και αγγλικά (στο Γυμνάσιο μόνο). Αυτό με κάνει να νιώθω χρήσιμος και σημαντικός. Αυτός ο τίτλος του "πολυεργαλείου" πολύ με κολακεύει.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας  γιατί ξερίζωσε τα ζιζάνια απ΄ τα σχολεία: Απαγόρευσε την είσοδο συνδικαλιστών στα σχολεία. Έβγαλε εγκύκλιο που προβλέπει πειθαρχικές  κυρώσεις  στη συμμετοχή σε απεργία. Ουσιαστικά έδωσε το τελειωτικό  χτύπημα στην ΟΛΜΕ και στη ΔΟΕ. Έτσι μπορούμε όλοι να κάνουμε, απερίσπαστοι τη δουλειά μας. Αυτοί οι περίεργοι τύποι (οι συνδικαλιστές εννοώ) ήταν, πραγματικά, πολύ διασπαστικοί και είχαν, πώς να το πω, αυτό το ανικανοποίητο. Τώρα, από ότι μαθαίνω, έχουν βάλει μυαλό και πλέον εργάζονται με ζήλο.  

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας  γιατί τώρα που αυξήθηκε ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα (είναι 35) μπορώ να εφαρμόσω τις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας που έμαθα διαβάζοντας για τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ: εφαρμόζω τη  διδακτική μέθοδο "κατά ομάδες".  Έχω χωρίσει, δηλαδή, το τμήμα σε 5 ομάδες. Δευτέρα κάνω μάθημα με την 1η ομάδα, Τρίτη με τη 2η, Τετάρτη με την 3η κλπ....

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας γιατί με έμαθε να προσέχω την εμφάνιση μου και το image μου γενικότερα. Τώρα που τα σχολεία θα περάσουν στους δήμους και στους σπόνσορες οφείλω να έχω το πακέτο, που λένε, για να με προτιμάει η τοπική κοινωνία.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας γιατί με την αξιολόγηση και τη μοριοδότηση  ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των συναδέλφων καθηγητών και αυτό βελτιώνει την ποιότητα όλων μας. Εγώ,φέτος μόνο, γράφτηκα στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο για master, παρακολούθησα 12 σεμινάρια, έκανα 4 project στο σχολείο (αναγκάστηκα μάλιστα να μαλώσω με έναν συνάδελφο που ήθελε να μου φάει το ένα  project). Επίσης διεκδίκησα και κατάφερα  να είμαι "υπεύθυνος" σε  2 τμήματα, "υπεύθυνος" αλληλογραφίας και mail πήρα και δυο σχολικές γιορτές. Τα κίνητρα απόδοσης είναι πολύ σημαντικά, όπως ξέρουμε.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας γιατί δίνει προοπτική στη δουλειά μου σε βάθος χρόνου. Με τα νέα όρια συνταξιοδότησης (72 )έτη μπορώ να αφιερωθώ απερίσπαστος στη δουλειά μου γιατί πάντα με άγχωνε η συνταξιοδότηση. Καλό είναι να με κρατάει κάτι σε εγρήγορση μέχρι τα βαθειά γεράματα. Παλιό μοντέλο ναι, αλλά όχι ακόμα για απόσυρση, έτσι;

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας γιατί κάνει οικονομία για τη χώρα μου και προσπαθεί να δώσει σχήμα στο χάος του χώρου της παιδείας: δεν θα κάνει τις, έτσι και αλλιώς, άσκοπες προσλήψεις μονίμων και αναπληρωτών καθηγητών και θα συγχωνεύσει 4000 σχολεία. Ετσι καταλήγει σε ένα σχήμα (μαθητών, καθηγητών και κτιρίων) πιο λειτουργικό, πιο  μανιντζέβελο και ταυτόχρονα πιο οικονομικό. Αυτό και αν είναι αξιέπαινο.

Ευχαριστώ τον υπουργό της Παιδείας γιατί δήλωσε ότι ο μισθός των εκπαιδευτικών είναι ντροπή και ότι μόλις ανακάμψει η ελληνική οικονομία το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να εισηγηθεί αυξήσεις. Οι προβλέψεις βέβαια για ανάκαμψη είναι το 2024 και είναι αβέβαιες ακόμα και για τότε. Αυτό που είναι βέβαιο όμως είναι  ότι υπουργός παιδείας δεν θα έχει αλλάξει μέχρι το 2024 γιατί, πολύ απλά, ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει.

Υ.Γ. Από λίγο να ξεχάσω να ευχαριστήσω τον  υπουργό της Παιδείας για το πιο σημαντικό. Μας έδωσε κίνητρο να ψαχθούμε λίγο παραπάνω, να πάμε τον εαυτό μας λίγο παραπέρα: μαζευτήκαμε  6 συνάδελφοι και φτιάξαμε ένα γκρουπάκι. Όχι, μην φανταστείτε, δεν το φτιάξαμε  για να παίζουμε μουσική. Group therapy κάνουμε με τη βοήθεια ενός φίλου μας που είναι άνεργος ψυχίατρος.


Δημήτρης Τσιριγώτης
Φυσικός

 

http://www.alfavita.gr

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

ΑΠΟΛΛΩΝ [ΣΙΝΕΜΑ]: ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ. Ηρω Βλασσοπούλου.



ΤΙΤΛΟΣ:  Άννα Καρένινα.


ΗΘΟΠΟΙΟΙ:   Κίρα Νάιτλι, Τζουντ Λο, Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, Κέλι Μακντόναλν.


ΔΙΑΡΚΕΙΑ:  130΄


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:   Τζο Ραιτ.





ΘΕΜΑ:   Η ταινία διαδραματίζεται το 1874 στην Ρωσία. Η Άννα Καρένινα έχει αποξενωθεί με το σύζυγό της, τον Αλεξέι Καρένιν και γοητεύεται από τον Κόμη Βρόνσκι. Κάνει δεσμό μαζί με τον Κόμη, ο οποίος κάνει την υψηλή κοινωνία να καταρρέει γύρω της καθώς ο εγωισμός της και η ανωριμότητά της την τυφλώνουν να καταλάβει την αγάπη πέρα από την ικανότητα για συγχώρεση. Εν τω μεταξύ, ως βάση για σύγκριση, βλέπουμε την ιστορία του Λέβιν, ενός φίλου του αδελφού της Άννα, του Ομπλόνσκι. Ο Λέβιν είναι ντροπαλός και σοβαρός άνδρας που έχει ταξιδέψει πέρα από την κλειστοφοβική υψηλή κοινωνία της Ρωσίας, αλλά επιστρέφει για να ζητήσει το χέρι της Κίτι, τη μικρότερη αδελφή της συζύγου του Ομπλόνσκι, τη Ντόλι.


Ηρώ Βλασσοπούλου, μαθήτρια 2ου Γυμνασίου Αιγίου.

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Σαν ανάμνηση... Σάσα Γκοτσοπούλου.













Κάθε στιγμή που περνά
το μυαλό μου είναι σε σένα
κάρδια μου είσαι εδώ
κι εμείς είμαστε ένα.
Θέλω τόσο πολύ να σε έχω κοντά μου
να σε πέρνω αγκαλιά, να ζεις στα όνειρα μου
να πηγαίνουμε βόλτες στα πιο ήσυχα μέρη
και η αγάπη μας να μοιάζει πάντα καλοκαίρι
Να ταξιδεύω μαζί σου, να ακροβατώ κοντά σου
όλα τα άστρα του ουρανού να φωτίζουν την μεριά σου
Να σου γραφώ τραγούδια βγαλμένα από την ψυχή μου
και τι δεν θα δινα να ήσουν εδώ μαζί μου…
Κάθε σκέψη μου γυρίζει πάλι σε σένα
τα μάτια μου βουρκώνουν κι όλα μοιάζουν χαμένα…

Πως μου ζητάς να μην σε ξαναδώ?
να φύγω μακριά σου δυστυχώς δεν μπορώ
να σε θυμάμαι τα βράδια και να μαι μακριά σου
να μην σε έχω διπλά μου όμως να ζω στα όνειρα σου.
Μην μου το ξαναπείς γιατί δεν αντέχω
όσο μακριά μου φεύγεις τόσο πίσω σου τρέχω
σε κυνηγώ γιατί είσαι το όνειρο μου
είσαι ότι αγαπώ, είσαι κάτι δικό μου…
Κι έτσι πάλι το πρωί
μόλις ξυπνήσω
ζητώ σαν χάρη στο Θεό
για να σε φέρει πίσω
να μην σε χάσω ξανά
γιατί δεν θα σε αφήσω
αν φύγεις θα χαθώ
και σαν παιδί θα δακρύσω.
Μες στο δρόμο περπατώ
και δεν ξέρω που πάω
γυρνώ στα μέρη που σε γνώρισα
και σε αναζητάω
σε ψάχνω ακόμα και στα πιο ασήμαντα πράγματα
παιδί είμαι και γω και πιστεύω σε θαύματα.
Όμως τώρα? Τι άλλο να ζητήσω?
αυτός που σε έφερε σε μένα, αυτός σε πήρε πίσω
γιατί είσαι άγγελος
και οι άνθρωποι δεν σε μαρτυράνε
αντίθετος  τους αγγέλους
πάνω στη γη τους κρατάνε…

Πως μου ζητάς να μην σε ξαναδώ?
να φύγω μακριά σου δυστυχώς δεν μπορώ
να σε θυμάμαι τα βράδια και να μαι μακριά σου
να μην σε έχω δίπλα μου όμως να ζω στα όνειρα σου.
Μην μου το ξαναπείς γιατί δεν αντέχω
όσο μακριά μου φεύγεις τόσο πίσω σου τρέχω
σε κυνηγώ γιατί είσαι το όνειρο μου
είσαι ότι αγαπώ, είσαι κάτι δικό μου…

Έτσι και γω στις αναμνήσεις θα μείνω
σε κρατώ, σε αγαπώ  και δεν σε αφήνω
ίσως έφταιξα και γω που πλέον δεν μιλάμε
όμως να ξέρεις είμαι εδώ και κοντά σου δεν φοβάμαι…


Σάσα Γκοτσοπούλου, μαθήτρια 2ου Γυμνασίου Αιγίου.